It's sad but true...I know you better now (reply to all and more specifically to YOU)

Χαμένες στιγμές,

λέξεις που δεν ειπώθηκαν,

συναισθήματα που δεν παραδέχτηκες ή απλά δεν ένιωσες,

ψεύτικη άνεση (coolοσύνη και καλά),

ένα "reply to ALL" εκτός από εκείνη...

Σε ξέρω καλά πλέον.

For you, it was exactly what you've said or implied:

                         

 Τώρα τί θυμήθηκες, τί θες;;;

Να τραβάς την προσοχή με μια επιδεικτική αδιαφορία;

Wake up...grow up.
I see right through you.
I know right through you.
I feel right through you.
I walk right through you.--

Αυτό μου μ'έκανε να σε ερωτευτώ ήταν που μ'έκανες να γελάω
(τί ωραία γέλια κάναμε οι δυό μας, ακόμη και μόνο με τα βλέμματα!).

Όταν πια τα δάκρυα  έγιναν η καθεβραδυνή ρουτίνα μου (αν υπάρχει τέτοια λέξη που να εκφράζει τον πόνο του χωρισμού) κατάλαβα ότι απλά πρέπει να συνεχίσω...χωρίς εσένα.

Μόλις ξαναβρήκα το γέλιο μου συνειδητοποίησα ότι μπορώ.

Και τώρα τί;

I' m cosy in the rocket ready to go
(κι όποτε με παίρνει από κάτω απλά ανατρέχω σε αναρτήσεις σαν κι αυτή),

εσύ μείνε στον κόσμο σου με επίκεντρο τον εαυτό σου όπως πάντα 

γιατί ποτέ δεν ένιωσες γιατί

μα είναι πια πολύ αργά να νιώσεις.